Ο Παναγιώτης Αρώνης με αφορμή τις εκδηλώσεις “Παυλοπέτρια” απέστειλε στο Δήμο Ελαφονήσου την ακόλουθη τοπική και παλιά αφήγηση που αναφέρεται στο Παυλοπέτρι.

Τον ευχαριστούμε θερμά για την πρωτοβουλία και τον ενθαρρύνουμε να μοιραστεί μαζί μας και άλλα στοιχεία από το πλούσιο αρχείο του.

Α φ η γ η σ η

<<…….μαναστήρι λέγανε πως είτανε τα παλαιά τα χρόνια,τρανό μαναστήρι, χαρισμένο στη Χάρι τους στον άγιο Παύλο και στον άγιο Πέτρο…………όντες αγαπήθηκε η θυγατέρα του Βασιλέα με ένα λεβεντονιό και το δοκήθηκε ο πατέρας της, την έφερε και τη κλείδωσε εδώ στο μαναστήρι. Εχει ένα πηγαδάκι που τηράει τη Νιάπολη, ρηχό είναι τώρα έχει χωθή πο τις πέτρες και την άμμο, αλλά τότενες είτανε βαθύ,και σαν είδε και απόειδε πως δε θα ξαναδή το νιό, έπεσε στο πηγάδι και πινήγη.

Στοίχειωσε στο τόπο τούτο,και τις νύκτες γύρναγε το στοιχειό της και έκλαιγε………..μετά ήρθε το κακό βούλιαξε ο τόπος αναγύρω και το μαναστήρι ρήμαξε και έγινε ενα μικρούλι νησάκι  με το πηγάδι του μισοβουλιαγμένο, και τόπανε <Παυλοπέτρι>……………κοπελούδα που ήμουνα το αροίκαγα πο τους γέρους, λέγανε ότι πολλοί που πέρναγαν νυκτούλια πο το κυμοθάλασσο για να πάνε στο Παραδείσι να λέσουνε, καμπόσοι αροικάγανε μέσα στο σκοτάδι το κλάημα και το μοιρολόι΄  της βασιλοπούλας να κλαίη το νιό που έχασε και να μοιρολογά το ρημαγμένο τόπο………..>>

Α φ η γ η τ η ς       18  Σεμπ. 1979

Μαρία Παν.Λιάρου <  Μπολσεβίκενα>

το γένος  Γρηγ. Παν. Χριστοδουλάκου.

γεν. 1898 στον οικισμό Ποροκοπιά (Λατομείο)

Πεθ.1982 στον οικισμο Τηγάνι  Ελαφονήσου

Απο το Αρχείο του Κυριάκου-Παναγιώτη Αρώνη Τσουλάκος << Η Ελαφόνησος απο τις ημέρες του Σταυριανού  Αρώνη έως σήμερα>>.